Via land, water en lucht: Groen Kruis mikt op drie soorten ecologische verbindingen in Ekeren

publish date
11.05.2023

De Ekerse natuurgebieden Oude Landen en Bospolder zijn van elkaar gescheiden door de A12, een naastgelegen woonwijk en de Ekersesteenweg. Een studie uitgevoerd voor het gebiedsprogramma Groen Kruis adviseert nu drie types verbindingen tussen beide gebieden: een type geschikt voor waterdieren, een geschikt voor landdieren en een voor dieren die zich via de lucht verplaatsen. Het gebiedsprogramma Groen Kruis streeft ernaar om de open-ruimtegebieden in de noordoostelijke rand rond Antwerpen met elkaar te verbinden.

Een plattegrond toont de ligging van de natuurgebieden Bospolder en Oude Landen in Ekeren. Tussen beide gebieden in ligt de A12, de woonwijk Rozemaai en de Ekersesteenweg.

In vogelvlucht liggen de natuurgebieden Oude Landen en Bospolder op een goede kilometer van elkaar. In de praktijk liggen de A12 met het oprittencomplex van de Noorderlaan, de Ekerse wijken Schoonbroek en Rozemaai, en de Ekersesteenweg tussen beide natuurgebieden in. Zeker Bospolder is erg afgesneden van andere open ruimte, met aan de zuid- en westzijde het havengebied en aan noordzijde het rangeerstation Antwerpen-Noord. Nadat Agentschap Wegen en Verkeer in 2021 de Muisbroekpaserelle voor fietsers en voetgangers over de A12 heeft vernieuwd, bekijkt gebiedsprogramma Groen Kruis hoe ook dieren de snelweg veilig over geraken.

In de eerste plaats komt daarvoor de Transcontinentaalbrug in de kijker. Deze brug uit de jaren 70 is met vier rijstroken, twee parkeerstroken, een ruim voetpad en fietspad voorzien voor veel vrachtverkeer naar de haven. Intussen bestaat voor vrachtwagens een andere aanbevolen route naar de haven, zodat ze niet langer door de Ekerse woonwijken rijden. In die huidige visie is de brug overgedimensioneerd. De studie van Groen Kruis ziet dan ook meerdere mogelijkheden om de brug deels in te richten met groen en zo een ecologische verbinding te creëren.

Een haas zit rechtop in een veld vol gele bloemen.
De Europese haas is een van de diersoorten die we langs een bermbrug tussen Bospolder en Oude Landen zien pendelen.

In het minimale scenario gaat het daarbij over een ecostrook van een 1,20 m breed, waarbij de bestaande stroken voor autoverkeer, fietsers en voetgangers zo goed als onaangeroerd blijven. In een ruimer scenario kunnen we een groot deel van het asfalten brugdek vervangen door een laagje grond met ingezaaide grassen. In dat scenario willen we meteen ook een veiliger voetpad en fietspad aanleggen. Welk scenario het wordt moeten we nog onderzoeken met een stabiliteitsstudie van de brug. Zo een laag aarde en begroeiing zorgt immers voor extra gewicht. Intussen gaan we  met Groen Kruis op zoek naar de nodige financiële middelen.

De Continentaalbrug in Ekeren. Een brede, lege, natgeregende brug zonder verkeer. De parkeerstroken zijn afgesloten met betonnen jerseyblokken.
Betonnen jerseyblokken op de aanloopstroken naar de Transcontinentaalbrug moeten het risico op sluikstorten en andere overlast verkleinen. Door deze brede brug uit de jaren 70 een brede, natuurlijke berm te geven, zouden de parkeerplaatsen sowieso verdwijnen.

De partners van Groen Kruis zijn alvast overeengekomen dat de parkeerstroken op en naar de brug mogen verdwijnen. In de praktijk is een deel van die parkeerstroken al een tijd afgesloten met jerseyblokken. Behalve enkele vrachtwagens tel je er nauwelijks geparkeerde voertuigen, en er is overlast met onder meer sluikstorten. Door de parkeerstroken te schrappen, ligt de baan letterlijk vrij voor een ruimere ecostrook in de aanloop naar de brug én verminderen we meteen ook het risico op sluikstorten.

De oude betonnen Schijnkoker is net zichtbaar tussen de groene begroeiing.
De oude Schijnkoker die in Ekeren onder de A12 doorloopt. Vroeger liep het Schijn hierlangs, nu is deze Antwerpse rivier verlegd naar een andere bedding.

Naast de groenverbinding over de Transcontinentaalbrug adviseert de studie ook een verbinding onder de A12. Zo zouden amfibiën en andere kleine dieren de oversteek kunnen maken via de oude Schijnkoker. Langs deze driedelige koker stroomde de rivier Het Schijn vroeger onder de snelweg door. De rivier loopt intussen in een andere bedding maar de Schijnkoker ligt er nog steeds.  Door die aan te sluiten op het grachtenstelsel van de wijk Schoonbroek, kan een ander type doorsteek worden gemaakt van Oude Landen naar Bospolder. Voor we dat kunnen doen, moeten we eerst controleren in welke staat de Schijnkoker momenteel is.

Het grootste obstakel dat dan nog overblijft, is de Ekersesteenweg, die tussen Oude Landen en Rozemaai inligt. Ook daar bekijken we meerdere scenario’s. Voor het volledige ‘dierenpendeltraject' tussen Bospolder en Oude Landen liggen er nu niet minder dan 26 mogelijke maatregelen voor. Sommige zijn groot, zoals het bermbrugscenario voor de Transcontinentaalbrug. Andere maatregelen zijn kleiner en eenvoudiger te realiseren, zoals touwbruggen voor eekhoorns en rustplekken voor vleermuizen op de middenberm.

Vleermuizen, jawel. Want niet elk dier dat kan vliegen steekt zomaar een hindernis over. Om vleermuizen veilig over een drukke baan te geleiden, is er in het ideale geval een ‘aanloop’ van stapsgewijs hogere bomen of andere vaste objecten, die hen tot een hoogte boven auto’s en vrachtwagens heen brengt. Bomen of andere hoge structuren op de middenberm houden hen op veilige hoogte, en dienen tegelijk als rustplek voor een tussenlanding voor kleine, vliegende dieren.

Ontwerpschets toont stapgsgewijs hogere bomen langs de A12. Vogels en vleermuizen worden zo verplicht om hoger te vliegen en zo veilig de snelweg over te steken, zonder dat auto's of vrachtwagens hen aanrijden.
In een 'hopover' dwingen stapsgewijs hogere bomen vogels en vleermuizen de hoogte in, zodat ze bij het overstekenn van de snelweg boven auto's en vrachtwagens uit vliegen. Bomen op de middenberm doen dubbel dienst als rustplaatsen voor minder energieke vliegers en als 'richtingaanwijzer'.